Eencellige menselijke parasieten

Protozoaire parasieten bij mensen zijn de veroorzakers van protozoaire infecties (of protozoose). Deze ziekten zijn besmettelijk en bedreigen ernstige complicaties en gevolgen. Daarom vereist protozoose een tijdige diagnose, nauwkeurige identificatie van de ziekteverwekker en een juiste behandeling.

Wat zijn protozoaire parasieten?

Dit is een groep eencellige micro-organismen die niet in staat zijn zelfstandig voedingsstoffen te genereren. Tijdens het leven gebruiken ze andere wezens, waardoor ze ernstige ziekten krijgen. De meest voorkomende menselijke protozoaire parasieten worden hieronder vermeld:

• flagella - giardia, leishmania, trichomonas, trypanosoma;
• sarcodaal - dysenterische amoebe;
• ciliaten - bursaria, balantidia;
• sporozoën - malariaplasmodium, coccidia, piroplasmata.

Trypanosoma

De eenvoudigste parasiet waarvan de levenscyclus plaatsvindt in het lichaam van hoefdieren (antilopen) of een geïnfecteerde persoon. Dragers zijn tse-tse-vliegen, die, wanneer ze door een persoon worden gebeten, speeksel met protozoa in zijn huid injecteren.

Op een nota!

Voor de ontwikkeling van de ziekte (Afrikaanse trypanosomiasis of slaapziekte) is de introductie van ongeveer 400 trypanosomen noodzakelijk. Met één beet van een tse-tse-vlieg vallen tot een half miljoen individuen van de parasiet.

Kenmerken van parasitisme en ziekte:

• trypanosomen circuleren aanvankelijk in de bloedbaan van een geïnfecteerde persoon en veroorzaken trypaniden op de huid (zwelling van het gezicht, oogleden), koorts met een temperatuur tot 40°C, gezwollen lymfeklieren;
• dan migreren eencellige parasieten in de hersenvocht, slaperigheid, iridocyclitis, chronische vermoeidheid, lethargie, verminderde spraak, coördinatie veroorzaken;
• de gevorderde vorm van trypanosomiasis wordt gekenmerkt door convulsies van de ledematen, epileptische aanvallen, nerveuze en fysieke uitputting, ademhalingsverlamming, coma en de dood.

Voor de diagnose van trypanosomiasis worden de Romanovsky-Giemsa-test, immunofluorescentiereactie, enzymimmunoassay (ELISA), punctie van de lymfeklieren gebruikt. Bevestiging van de diagnose wordt vaak uitgevoerd door het bloed van een zieke persoon in laboratoriumvarkens te brengen. De behandeling van slaapziekte omvat het nemen van speciale medicijnen. Bij afwezigheid van therapie met een hoge mate van waarschijnlijkheid is een fatale afloop van de patiënt mogelijk.

lamblia

Microscopische protozoa (synoniemen - giardia of giardia) met vier paar flagellen zijn parasieten met een volledige cyclus in het menselijk lichaam. Onder bepaalde omstandigheden veroorzaken ze de ziekte Giardiasis. Giardia is met een grote zuignap aan de wand van de dunne darm bevestigd en nestelt zich vaak in de kanalen van de lever, galblaas en andere inwendige organen.

Op een nota!

Infectie met protozoa vindt plaats met voedsel, water, in onhygiënische omstandigheden. Giardia-cysten met embryo's blijven lange tijd invasief in het milieu (tot 3 maanden in zoet water, tot 4 maanden in afvalwater). Diagnose van protozoa wordt uitgevoerd door microscopie van cysten en volwassenen in ontlasting, bloed, detectie van antilichamen in de ELISA-studie.

Leishmania

Deze gevlagde protozoa veroorzaken de ziekte leishmaniasis, die veel voorkomt in tropische en subtropische landen. Infectie vindt plaats op een overdraagbare manier - wanneer gebeten met speeksel van bloedzuigende insecten, dieren (honden, grondeekhoorns). Muggen, muggen, steekvliegen, teken kunnen drager zijn. Er zijn twee soorten leishmaniasis bij de mens:

• huid- en mucocutane vorm (pendinskaya-ulcus) - leishmania leeft en vermenigvuldigt zich in de menselijke huid en veroorzaakt ontsteking, zwelling, ulceratie, trofische ulcera, beschadiging van de luchtwegen;
• viscerale vorm - leishmania nestelt zich in interne organen (milt, lever, longen, hart).

Een kenmerkend teken van cutane leishmaniasis is de vorming van bruinachtige knobbeltjes (leishmanioma's) op de plaats van insectenbeten. Daarna worden ze vervangen door ronde, moeilijk te genezen zweren met etterend exsudaat. De ziekte duurt 1-2 jaar en laat littekens op de huid achter. In de viscerale vorm veroorzaakt leishmaniasis disfunctie van de bijnieren, nieren, lever en milt. Bij het diagnosticeren van leishmania worden ze gevonden in het beenmerg, lymfeklieren, huidafkrabsels en bloed.

Op een nota!

Behandeling van leishmaniasis omvat quarantainemaatregelen, isolatie van de patiënt en medicatie.

Trichomonas

Dit zijn de eenvoudigste parasieten van de menselijke interne omgeving, die seksueel worden overgedragen, via huishoudelijk contact of als gevolg van een geboorte-infectie van moeder op kind. Er zijn orale, intestinale en urogenitale varianten van Trichomonas. Protozoa zijn de veroorzakers van trichomoniasis/trichomoniasis. Urogenitale trichomoniasis van het urogenitale systeem is wijdverbreid. De chronische vorm van de ziekte dreigt met impotentie en aanhoudende onvruchtbaarheid. Kenmerken van parasitisme van Trichomonas:

• lichaamsgrootte - tot 18 micron, snel bewegen door mobiele flagella;
• resistent tegen medicijnen, het bepalen van het chronische beloop van trichomoniasis;
• snel sterven in de omgeving, in de lucht, onder de directe zonnestralen;
• lang blijven op natte washandjes, sponzen, handdoeken, zeepbakjes;
• frequente infectie tijdens geslachtsgemeenschap van het vaginale, oraal-vaginale type;
• Trichomonas dragen bij aan de ontwikkeling van candidiasis, vulvitis, chlamydia, gonorroe, cystitis.

Diagnose van trichomoniasis omvat de detectie van Trichomonas in uitstrijkjes van de geslachtsorganen. Behandeling omvat het gebruik van medicijnen, behandeling met antiseptica. Therapie wordt bij beide partners uitgevoerd om terugval te voorkomen. Preventie van urogenitale trichomoniasis omvat maatregelen die worden aanbevolen voor alle seksueel overdraagbare aandoeningen.

dysenterie amoebe

Dit sarcode-micro-organisme is een parasiet die bij de mens gevaarlijke ziekten veroorzaakt. Er zijn twee vormen van dysenterie-amoebiasis - intestinaal en extra-intestinaal (lever of pulmonaal). De ziekte begint 7-10 dagen na infectie met symptomen - bloederige diarree, koorts, braken.

Indien onbehandeld, ontwikkelen zich de gevolgen van amoebiasis - uitdroging, uitputting, zwakte, inwendige bloedingen, leverabces. Infectie vindt meestal plaats via de oraal-fecale route. Dragers van amoebe-cysten kunnen insecten zijn - vliegen, horzels. Tijdens de diagnose worden weefselvormen van protozoa gevonden in de ontlasting. Behandeling van amoebiasis is stationair, met het gebruik van antibiotica.

Malariaplasmodium

Vertegenwoordiger van de eenvoudigste sporozoën, de veroorzaker van een gevaarlijke ziekte - malaria. Het menselijk lichaam dient als broedplaats waar de levenscyclus van de parasiet plaatsvindt. Kenmerken van parasitisme:

• infectie met sporozoïeten van plasmodium treedt op wanneer gebeten door een malariamug;
• sporozoïeten komen in de bloedbaan terecht met het speeksel van een geïnfecteerd insect;
• sporozoïeten vestigen zich in de lever, dringen door in zijn cellen (hepatocyten);
• hier worden merozoïeten gevormd door mitotische replicatie;
• wanneer hepatocyten worden vernietigd, dringen merozoïeten door in erytrocyten;
• uit merozoïeten als gevolg van de seksuele cyclus worden gametocyten gevormd;
• een mug raakt besmet met gametocyten wanneer hij wordt gebeten door een geïnfecteerde persoon;
• in het lichaam van een mug gaan gametocyten over in oöcysten en vervolgens in sporozoïeten;
• een mug infecteert een gezond persoon en de cyclus herhaalt zich.

De vernietiging van erytrocyten en het vrijkomen van gametocyten in de bloedbaan gaat bij mensen gepaard met aanvallen van koorts, braken, bloedarmoede, convulsies en gewrichtspijn. In ernstige gevallen neemt het risico op overlijden toe. Malaria neemt vaak een terugvallend karakter aan met fasen van exacerbatie en rust. Verschillende protozoa veroorzaken tropische malaria, driedaags en vierdaags. Het belangrijkste therapeutische en diagnostische middel is kinine - natuurlijk van kina of kunstmatig gesynthetiseerd.

Infusoria balantidia coli

Deze veroorzaker van de ziekte balantidia (of infusordysenterie) leeft in de dikke darm en veroorzaakt bloedende zweren op de wanden. Infectie met protozoa vindt plaats door huisdieren, voornamelijk de drager is een varken. Kenmerken van anatomie en parasitisme:

• het lichaam van de balantidia is eivormig met een dichte, sterke schaal (pellicle);
• aan de oppervlakte zijn er veel trilhaartjes die dienen voor beweging;
• de seksuele vorm van de parasiet is noodzakelijk voor reproductie door eenvoudige splijting;
• aseksuele vorm (cysten) komt de omgeving binnen met uitwerpselen;
• De route van menselijke infectie met cysten is oraal-fecaal.

De hervestiging van protozoa in de darmen gaat bij mensen gepaard met hoofdpijn, braken en dyspepsie. De acute fase van balantidiasis manifesteert zich door een koortsachtige toestand, tekenen van ernstige intoxicatie, dunne ontlasting met bloedstolsels. Bij gebrek aan tijdige behandeling is een fatale afloop mogelijk.

Toxoplasma gondii

Microscopisch kleine halvemaanvormige sporenprotozoa van de orde Coccidia zijn wijd verspreid in de omgeving. Zij zijn de veroorzakers van de ziekte - toxoplasmose. Bij gezonde mensen worden ingenomen plagen vernietigd door immuuncellen. Kenmerken van de ziekte veroorzaakt door protozoaire parasieten bij mensen:

• vaak is toxoplasmose asymptomatisch, na herstel wordt immuniteit ontwikkeld;
• de parasiet tast de gezichtsorganen, de voortplantingsorganen, het zenuwstelsel, het lymfestelsel, de lever, de milt aan;
• tijdens de zwangerschap veroorzaakt toxoplasmose ernstige aangeboren pathologieën bij de foetus of de dood ervan;
• de acute vorm gaat verder met convulsies, verlamming, leverhypertrofie, hartproblemen;
• in een chronisch beloop zijn disfuncties van het hart, schade aan de gezichtsorganen mogelijk.

De belangrijkste gastheren van protozoa zijn katachtigen. In hun lichaam worden enorme kolonies Toxoplasma gevormd uit oöcysten. Mensen zijn tussengastheren, ze raken besmet via de voeding, via de huishouding of via de ontlasting.